Pakiety w przedszkolu

6 czerwca, 20236 czerwca, 2023 CDBlog

W przedszkolach, a jeszcze intensywniej w oddziałach przedszkolnych przy szkołach, a zwłaszcza w zerówkach trwa akcja KUP PAKIET KSIĄŻEK swojej grupie, a będziesz mieć pewność, że fenomenalnie przygotujesz dziecko do nauki w szkole

Na różnych portalach Panie prześcigają się w udzielaniu rad swoim koleżankom, które to wydawnictwo jest najlepsze, które ma najwięcej poleceń, i które zawiera polecenia zrozumiałe dla nauczyciela

Jak otwieram owe podręczniki oferowane dzieciom w przedszkolach, i widzę ofertę i polecenia mające doskonalić rozwój poznawczy dziecka i jego kreatywne myślenie, to przypomina się pewna kolorowanka (rys.1) oraz żart :

Pani w przedszkolu rozdała dzieciom rysunek kaczki z parasolem do pokolorowania. Zbierając prace zauważyła, że Jasio pomalował kaczkę na czerwono.

– Jasiu – spytała – ile razy w życiu widziałeś czerwoną kaczkę?

-Tyle samo razy co kaczkę z parasolem-odrzekł Jaś

Kiedy widzę kartę pracy (rys.2) i to dla Pięciolatka, to już szczerze mówiąc nóż w kieszeni mi się otwiera. Ta książka zresztą ma 48 stron z podobnymi poleceniami. Są i inne jej części, które przedszkolak musi wypełnić…..W tym przypadku ma się nauczyć ważnej umiejętności życiowej jaką jest ważenie

I choć wiadomo, że na podstawie obrazków żadne dziecko nie pojmie sensu pomiaru ciężaru to ten absurd ciągnie się już latami i końca nie widać. Jeśli ktoś nadal po latach studiów i latach pracy nie wie jak wyposażyć dzieci w umiejętności ważenia to serdecznie zapraszam do lektury ,,Dziecięca matematyka – dwadzieścia lat później” Prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej w BLIŻEJ PRZEDSZKOLA – wychowanie i edukacja lub do wszystkiego co robi, śpiewa , tańczy, mówi Pani Zuzia Jastrzębska-Krajewska wraz ze wspomnianym BP

O moim sprzeciwie dla pakietów w przedszkolu piszę już od dawna na swoim blogu agnieszkovo.pl więc nie chcę się teraz powtarzać.

Pocieszające jest to, że powoli, nieśmiało pojawiają się nauczycielki/nauczyciele, którzy odkrywają fenomen pracy z dziećmi, a nie z pakietami.

Wiele lat na to czekałam. Jednocześnie mam potrzebę aby odważnie stwierdzić, że oprócz tego, iż jest to dla mnie pocieszające , to jest to jednocześnie zatrważające. Dlaczego?

Obecnie jak ktoś ogłasza światu, że pracuje w przedszkolu bez pakietów, to uchodzi za super bohatera- innowatora. A ja mam taką refleksję ( i myślę, że moje pesele

to zrozumieją najbardziej), iż komercjalizm, pęd życia, technologia, doprowadziły do tego, że zachwycamy się, odkrywamy jako innowacje coś – co jeszcze 30 lat temu było normą, coś co w wychowaniu przedszkolnym powinno cały czas być normą.

Bowiem nauka przez zabawę jest czymś naturalnym dla każdego małego człowieka (czasem i dużego

). Jestem z pokolenia nauczycieli, którzy nie pracowali nigdy z pakietami. Zaczynałam 6-letnie SN w 1984r. i na lekcjach z metodyki nie było mowy o tym, że pakiety w przedszkolu muszą być, bo dziecko musi się ,,oswoić” z książką. Nie było mowy o tym, że rodzice będą od nas tego wymagać więc musicie ich słuchać

…..nie było mowy o tym, że nie ma lepszego sposobu na przygotowanie dziecka do dojrzałości szkolnej….Co było ?

Praktyki już od pierwszej klasy, zabawa z dziećmi, wycinanie pomocy , działanie i jeszcze raz działanie!

Ale nastał czas, że powoli w progi przedszkola zaczęły wkradać się wydawnictwa (z prezentami dla placówek i nauczycieli), powoli nauczyciele odkryli, że bardzo wygodnie jest otworzyć książkę i ukrzesłowić całą grupę przy stolikach….powoli dochodziło do sytuacji kiedy to dzieci podchodziły do swojej pani zapytać ,,proszę pani , a kiedy będziemy się bawić” ? Powoli rodzice zaczęli wchodzić nauczycielom na głowy, a nauczyciele z braku odwagi , z braku wsparcia ze strony nadzoru zaczęli sobie na to pozwalać.

I tak oto nadszedł schyłek zabawy w przedszkolu……

Tęskno mi za zabawą wypełnioną nauką mimochodem. Dlatego póki sił starczy będę ,,walczyć” o odpakietowanie w przedszkolu. Dlatego jak małe dziecko cieszę się z każdej ,,odczarowanej” pakietami nauczycielki przedszkola

Mam nadzieje, że nie odbierzecie mojego wpisu wrogo – absolutnie to nie złośliwość mną kierowała, a jedynie wspomnienia i refleksja

Działajcie dalej – odrzucajcie pakiety i dbajcie o dzieciństwo dzieci. Nie bójcie się tego, że nie dadzą sobie rady w szkole. Dadzą świetnie jeśli przygotujecie je emocjonalnie. Dojrzałości szkolnej nie ocenia się przez pryzmat pisania i czytania. Myślę, że każdy z nas wie, jak ważna (i zaniedbana jednocześnie) jest w szkole sfera społeczna i emocjonalna. Nie zapominajcie proszę o tym.

Doświadczajcie, eksperymentujcie, szacujcie, analizujcie, pytajcie, wyciągajcie wnioski….bawcie się przedszkolem

I pamiętajcie, że PRZEDSZKOLE JEST PRZED SZKOŁĄ

🍀OGÓLNOPOLSKA RADA PEDAGOGICZNA CZ.XVI pt. ,,Ocenomania”🍀

11 maja, 2023 CDBlog

DZIECKO JEST KSIĘGĄ , KTÓRĄ POWINNIŚMY CZYTAĆ I W KTÓREJ POWINNIŚMY PISAĆ”. (P. Rosegger)

Smutek mnie ogarnia za każdym razem kiedy czytam takie wpisy nauczycieli z dyplomem
Po prostu szczery smutek (złość w sumie też jest)

Oceny w przedszkolu nie ma – to po pierwsze.

Po drugie, zaobserwowałam że królujące w przedszkolach wydawnictwa oprócz często niemetodycznych podręczników do przedszkola ( których wcale nie powinno być) podają wzory absurdalnych arkuszy obserwacji, diagnoz (do wykonania nawet i 3 x w roku) co wprowadza dodatkową prace nauczycieli, ale przede wszystkim nic nie wnosi dla dziecka. Dodatkowo w progi przedszkoli zawitały elektroniczne dzienniki, które ,,znają” wszystkie dzieci z Polski i podają przykłady ,,ocen” opisowych

A DZIECKO TO ŻYWY ORGANIZM – NIE MASZYNA DO KTÓREJ DOBIERA SIĘ SŁOWA Z KOMPUTERA ABY OPISAĆ JEGO ROZWÓJ I PROCES.

Po trzecie druk wypełniany na koniec kwietnia, nałożony obowiązkiem przez rozporządzenie nie jest diagnozą, a arkuszem gotowości do podjęcia nauki w szkole (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2019 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków par.3 ust 7 i 8 )
A to już chyba każdy nauczyciel powinien wiedzieć , a jeśli nie, to dyrektor powinien tego dopilnować (bo pełni nadzór w swojej placówce).

Jeśli są nauczyciele, którzy w ciągu roku szkolnego wypełniają dodatkowe arkusze (z komputera), które wydawnictwa im polecają to zapewniam, że jest to prawem oświatowym NIE wymagane.

Warto to w końcu wiedzieć. Warto też w końcu przeczytać ze zrozumieniem warunki realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego z 2017r./ tam jest kilka wskazówek o diagnozowaniu i obserwowaniu przedszkolaków.

Pełna autonomia nauczycieli drogie panie, pełna

PP wych. przedszkolnego z 2017r. w sposobach realizacji mówi między innymi (i tylko) tak :

,,Nauczyciele diagnozują , obserwują dzieci (…) włączając do zabaw i doświadczeń przedszkolnych potencjał tkwiący w dzieciach (…)”. pkt 5

,, Nauczyciele systematycznie informują rodziców o postępach w rozwoju ich dziecka, zachęcają do współpracy w realizacji programu wychowania przedszkolnego oraz opracowują diagnozę dojrzałości szkolnej dla tych dzieci, które w danym roku mają rozpocząć naukę w szkole”. pkt 9

Ustawa Prawo Oświatowe art. 102.1 , pkt.12d mówi też , że :

,,Statut przedszkola zawiera w szczególności:

12) zakres zadań nauczycieli oraz innych pracowników, w tym zadań związanych z (…) :

d) prowadzeniem obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie i zabezpieczenie potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowaniem tych obserwacji” (jak można przeczytać, nie ma tu wskazań jak ma to wyglądać i nie ma narzuconych narzędzi)

Te właśnie zapisy dają nam ogromną WOLNOŚĆ działania zarówno w sferze prowadzonych obserwacji jak i diagnoz.

Jeśli dostajemy pod opiekę pierwszy raz dzieci 6-letnie, można, a nawet należy rozpoznać ich możliwości i potrzeby. Przeprowadźmy diagnozę ( po swojemu, na bazie własnych doświadczeń i wiedzy, obserwacji podczas codziennych zajęć , a nie z komputerem i bezrefleksyjnymi arkuszami diagnostycznymi).

Jeśli prowadzimy grupę 4 lata od 3-latków – znamy je jak ,,własną kieszeń”. Na przestrzeni lat, na podstawie działań wykonanych w kolejnych miesiącach roku szkolnego (teczek z pracami dziecka itp.) wypełniamy w kwietniu informacją o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej. To dokument, który jest podsumowaniem umiejętności zawartych w PP. Umiejętności, które może opanować przedszkolak opuszczający progi przedszkolne.
To właśnie kwalifikuje się do zapisu z PP ,,Nauczyciele (…) opracowują diagnozę dojrzałości szkolnej dla tych dzieci, które w danym roku mają rozpocząć naukę w szkole”. pkt 9

Należy zwrócić też uwagę, że te umiejętności zostały często opisane w formie czasowników operacyjnych – ,,szacuje” , ,,inicjuje”, ,,dostrzega”, ,,eksperymentuje”, ,,przejawia” itd. , a nie jak we wcześniejszej podstawie – ,,wie” , ,,potrafi” , ,,umie” . Dziecko przedszkolne jest w ciągłym procesie…….” (o obserwacjach na blogu : agnieszkovo.pl OGÓLNOPOLSKA RADA PEDAGOGICZNA CZ.IV – ,,OPOWIEM CI MAMO , OPOWIEM CI TATO”) 17.04.2020r. https://agnieszkovo.pl/…/ogolnopolska-rada…/

Tak sobie myślę dlaczego ciągle sami nakładamy sobie pracy, nie korzystając z autonomii jakie daje nam prawo oświatowe – zwłaszcza w wychowaniu przedszkolnym.

Dlaczego nie bawimy się przedszkolem, w którym ZABAWA równa się z nauką?

Dlaczego (choć sami nie lubimy być oceniani) tak rwiemy się do oceny innych?

Albert Camus rzekł kiedyś :
,,Ludzie spieszą się oceniać innych, bo boją się oceniać siebie”

Dbajcie o siebie, dbajcie o dzieci, a do programów w komputerach miejcie dużo dystansu

Plan Daltoński – urodziny Heleny P.

7 marca, 2023 CDBlog

DALTOŃSKIE REFLEKSJE

Już za parę chwil, za chwil parę – 8 marca i URODZINY HELEN PARKHURST

Przez długie lata myślałam, jak zmienić sposób działań edukacyjnych na poletku przedszkolnym. Jak przejść od nauczania do uczenia się. Już jako młody nauczyciel zmierzałam ku temu aby organizować proces dydaktyczny w taki sposób, by wyjść naprzeciw różnorodnym oczekiwaniom dzieci.

Wszystko okazało się jasne w momencie zetknięcia się z filozofią PLANU DALTOŃSKIEGO

Realizacja tej koncepcji była przemyślaną decyzją, nakierowaną na wykorzystanie potencjału i możliwości dziecka. Wniosła wiele zmian w mój rozwój, jak i w zmianę myślenia nauczycieli i rodziców z którymi współpracowałam.

Obecnie zmorą edukacji XXI wieku jest niska motywacja dzieci. Nauczyciele i rodzice zastanawiają się często skąd biorą się te problemy? Bardzo często przyczyna jest prosta, aczkolwiek bardzo poważna, bo wynika z niezaspokojenia podstawowych potrzeb – bezpieczeństwa, ruchu, zabawy, odpoczynku, zaufania, poczucia wolności czy akceptacji.

I tu nasuwają się od razu słowa twórczyni planu daltońskiego, która prawie 100 lat temu wskazała aktualną potrzebę dnia dzisiejszego:

,,Dawnymi czasy uczeń uczęszczał do szkoły, by zdobyć to, co szkoła miała mu do zaoferowania; dziś chodzi on do szkoły, by zaspokoić ostateczną potrzebę własnego rozwoju. Nie jest dłużej zmuszony do uczenia się tylko tego, co proponuje nauczyciel”

(H. Parkhurst, Education on the Dalton Plan, wyd. Książnica Atlas, s. 3).

Trudno w kilku słowach opisać sposoby realizacji trzech kluczowych filarów planu daltońskiego, jakimi są:

samodzielność,

odpowiedzialność i

współpraca

(od kilku lat również REFLEKSJA).

Jednak parafrazując słowa Helen Parkhurst, mogę stwierdzić, że wystarczy, aby nauczyciel nie robił wszystkiego, co dziecko potrafi zrobić samo!

A jak to zrobić ?

Po prostu pozwolić i zaufać.

W swojej wieloletniej przygodzie z planem daltońskim jeszcze nigdy nie zetknęłam się z negatywnymi konsekwencjami organizacji pracy dziecka proponowanej przez H.P. Filozofia planu daltońskiego utwierdziła mnie w przekonaniu, że warunkiem koniecznym skuteczności nauczania jest jego indywidualizacja. Dzięki realizacji filarów uczymy między innymi umiejętności planowania samodzielnej, indywidualnej i odpowiedzialnej pracy.

Dziecko małymi krokami kształtuje swoją motywację wewnętrzną. Wystarczy tylko zaufać i pozwolić mu działać – stojąc z boku, będąc gotowym do wspierania.

Pracując według planu daltońskiego, dzieci przyzwyczajają się do działania w zespole i na jego korzyść, przy rezygnacji z własnych ambicji. Uczą się przestrzegania zasad, współpracy i pełnego zaufania do kolegów, którzy na przykład pełnią rolę liderów.

W sposób niewymuszony można przybliżać dziecku świat i wartości ludzi oraz określony system zasad moralnych. Dzieci zbliżają się do siebie, zdobywają zaufanie, współdziałają w określonym celu, co w konsekwencji wpływa na kształtowanie pozytywnych postaw.

To dla mnie fenomen, który tak naprawdę odkryłam dopiero wtedy, kiedy obserwowałam pierwsze efekty realizacji założeń tego nurtu.

Mogłabym go podsumować słowami André Sterna, który twierdzi, że:

,,Dziecko nie potrzebuje motywacji. Potrzebuje, żeby nie zabierać mu entuzjazmu. Nie hamuj dziecka, a nie będziesz musiał go do niczego popychać”

Założenia planu daltońskiego są zdecydowanie ponadczasowe i wielozmysłowe. Z perspektywy czasu obserwuję i widzę, jak daltońska autonomia kształtuje u dzieci poczucie wiary we własne możliwości i daje im poczucie bezpieczeństwa w każdym nowym otoczeniu, w którym znajdą się w przyszłości.

Jestem pod ogromnym wrażeniem mądrości i świadomości Helen. Jednocześnie smutno mi, że po tylu latach Jej słowa są tak bardzo aktualne, bo uświadamia mi to brak postępu edukacyjnego w tym pędzącym jak pendolino świecie.

Helen w swojej książce z 1922r. , Education on the Dalton Plan pisze , że niechęć dziecka do nauki nie wynika z nauczania samego w sobie ale z metod jakimi szkoła się posługuje . Nadmienia również, że jest to wina procesu nauczania bowiem dziecko jest zmuszane do poddania się, a to powoduje rozgoryczenie i bunt.

Warto zatem dodać, że każdy nauczyciel pracujący z dzieckiem według planu daltońskiego musi pamiętać o tym, aby zostawiać przestrzeń na inicjatywę oraz pomagać i ,,rzucać” takie wyzwania, by jego wychowankowie stali się niezależni. Nauczyciel nie jest w procesie edukacji liderem, ale osobą wspierającą. Nie ponosi całkowitej odpowiedzialności za proces uczenia, lecz jej część przenosi na dzieci. I w końcu nauczyciel nie ocenia – dziecko samo wie, co umie i jakie zadania wykonało, a nad czym musi jeszcze popracować. Ma prawo do błędów i refleksji nad własną pracą.

WAŻNE : aby zmienić coś w dziecku, trzeba ,,zbadać” i przemyśleć, czy nie należy najpierw zmienić czegoś w sobie.

Polska edukacja wymaga zmian, polskie dzieci pragną braku przymusu siedzenia i słuchania. Potrzebują przede wszystkim powierzenia im zadań, i wiary, że dadzą radę. Nauka brania odpowiedzialności za swoje decyzje zapewne przyczyni się w przyszłości tych młodych ludzi do ich życiowych i zawodowych sukcesów. Zamiast ludzi myślących kształcimy ludzi odtwarzających. Czas to zmienić.

Apel: Nauczycielki i Nauczyciele, tylko my możemy wpłynąć na zmianę i tworzyć nową rzeczywistość edukacyjną – tylko MY! Więc jeśli macie tę siłę/pasję/chęć, takie możliwości/talenty – a macie je, to zmierzajcie do tego, aby dziecko MYŚLAŁO, ŻE POTRAFI – WIERZYŁO, ŻE MOŻE – UFAŁO, ŻE UMIE!

Rozważania Kontroli z Autonomią cz.II – (przed)szkole, a edukacja wczesnoszkolna

12 lutego, 202313 lutego, 2023 CDBlog

Hej Autonomia pytanko mam – podobno Panie z edukacji wczesnoszkolnej jak ,,dostają” dzieci z przedszkola do klasy I narzekają, że owe dzieci jeszcze nie znają wszystkich liter i nie umieją czytać, dodatkowo (o zgrozo) nie mieszczą się w liniaturze !

Nie, no Kontrola co Ty za głupoty opowiadasz. To niemożliwe.

Ale ja serio mówie – słuchaj dalej Autonomia, bo to nie koniec – podobno z tego powodu, Panie z przedszkola kupują książki ,,do nauki” przedszkolakom, wprowadzają ambitnie litera po literze, i sadzają owe dzieci przed zeszytem z liniaturą – twierdzą, że muszą to robić bo stracą na jakości, i będą musiały wysłuchiwać od rodziców, że nie przygotowały dzieci do szkoły !!

No teraz Kontrola to pojechałaś po całości, a już na pewno po moich emocjach

Autonomia, ale jak bum cyk cyk prawdę mówię – podobno, zarzuty rodziców o rzekomym nieprzygotowaniu dzieci do szkoły, rodzice wynoszą z pierwszych zebrań z nauczycielkami kl. I

Stop Kontrola, bo już bredzić zaczynasz. Przecież to jakiś absurd. Gdzie w tym wszystkim jest dziecko ?

No właśnie Autonomia. Znów się wymądrzasz, a może jakieś konkrety podasz w końcu ?

A proszę bardzo szanowna Kontrolo – przede wszystkim dziecko w wieku przedszkolnym jest w ustawicznym procesie, i wnoszę, iż wszyscy nauczyciele to wiedzą.

Rolą wychowania przedszkolnego jest PRZYGOTOWANIE dziecka do wymogów szkolnej edukacji, ale z całą pewnością NIE WYRĘCZANIE szkoły z jej edukacyjnych zadań.

Dobra, dobra Autonomia, łatwo Ci mówić, ale jak to zrobić?

Kontrola znasz już chyba moje powiedzenie ,,nie szukaj problemów – szukaj rozwiązań” ? Tak więc jeśli jest aż taki wielki problem z rodzicami i ich wymaganiami, to po prostu trzeba im wytłumaczyć na czym polega rola przedszkola. Pokazać różnice między przedszkolem i szkołą. Zorganizować zebranie, pokazać zdjęcia, filmiki z zabawami edukacyjnymi, zrobić zajęcie otwarte. Wyraźnie wskazać na fakt, iż głównym dokumentem, którym powinien kierować się każdy nauczyciel wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej jest Podstawa Programowa Kształcenia Ogólnego dla przedszkoli i klas I-III – przytoczyć rodzicom jej fragmenty (nie czytać w całości

), omówić – słowami dla rodziców zrozumiałymi

Ty Autonomia, a co za magia jest w tym dokumencie?

Magia autonomii nauczyciela i dziecka droga Kontrolo, magia poszanowania dziecka i jego możliwości. To właśnie ten dokument precyzyjnie określa nauczycielom umiejętności jakie dziecko powinno opanować na koniec wychowania przedszkolnego i na koniec klasy III.

A tak jaśniej Autonomia potrafisz mi to wyłożyć ?

Droga Kontrolo – ten dokument właśnie dość jasno mówi o tym, że w przedszkolu dziecko na osiągnięcie umiejętności ujętych w Podstawie Programowej ma 4 lata, a następnie jeszcze 3 lata w edukacji wczesnoszkolnej. Wystarczy przeczytać ze zrozumieniem WARUNKI REALIZCJI PP – jaśniej już nie można.

Ty, Autonomia , a to prawda, że ten dokument istnieje już od 2017r. ?

Tak prawda, i dlatego nadziwić się nie mogę, że Kontrola tak spokojnie to toleruje?

Przecież już od 5 lat wiadomo, że zmieniono zapisy PP w I-III i nauczyciele NIE POWINNI już wymagać od małego ucznia konkretnych efektów na koniec I klasy, czy na koniec II klasy. Dzieci w edukacji zintegrowanej mają na to czas do końca klasy III !

To mega ważna informacja dla rodziców, i to my przedszkola powinniśmy rodziców uświadamiać. Dla dobra dzieci i dla dobra nas samych! Dlaczego my? Dlatego, że szkoły masowo jeszcze, pracują wg starej PP i nie dają dzieciom szans na pracę we własnym tempie, a rodzice nie czytają PP (bo i po co), i nie mają świadomości tego, jakie prawa ma ich dziecko w klasach I-III.

Autonomia czy ja dobrze rozumiem, że nauczyciel może dostosować się do możliwości dzieci?

Rany Kontrola – może ???? Wręcz powinien !!!

Można by rzec, że dziecko na początku swojej ,,kariery edukacyjnej” ma 7 lat na to, by nauczyciel mógł podążać za jego możliwościami i potrzebami, bowiem każde dziecko w tym wieku ma prawo rozwijać się w sposób indywidualny.

Ty Autonomia, a co rodzice przedszkolni powinni jeszcze wiedzieć o przygotowaniu do szkoły?

Dużo Kontrola, oj dużo. Świadomość rodziców znacznie ułatwia życie zarówno nauczycieli jak i dzieci

Powiedziałabym rodzicom, przede wszystkim o tym, na czym polega przedszkolne przygotowanie dzieci do edukacji szkolnej.

Między innymi ………….

• O przygotowaniu ręki, chwytu pisarskiego itp., aby w klasach I-III dziecko mogło sprawnie nauczyć się pisać.

Zadaniem przedszkola, NIE JEST nauka pisania, a wycinanie, wyklejanie, zabawy sensoryczne, nawlekanie koralików itp. aby usprawniać małe dziecięce paluszki, i pomagać rozwijać się ich dłoniom.

• O przygotowaniu analizatorów wzroku, słuchu, aby dziecko na przykład potrafiło złożyć pocięty obrazek w całość, lub usłyszało i nazwało głoskę w nagłosie, śródgłosie czy wygłosie

• O przygotowaniu dziecka w sposób zabawowy do ZAINTERESOWANIA się literami , aby w klasach I-III mogło płynnie poznać cały alfabet i nauczyło się sprawnie czytać.

• O potędze rozwoju holistycznego/wielozmysłowego dziecka , o podążaniu za jego możliwościami i potrzebami

• I wreszcie, a może nawet przede wszystkim o przygotowaniu dziecka do rozwoju w sferze fizycznej, społecznej, emocjonalnej, aby mogły sprostać oczekiwaniom szkoły.

Hmmmm no powiem Ci Autonomia , że brzmi logicznie

Powiem Ci więcej Kontrola, każde dziecko w sposób naturalny interesuje się literami i pisaniem, i każdy się tego w końcu nauczy. Ważne tylko żeby przez ,,chore” ambicje dorosłych dać mu na to czas i wykorzystać ten czas który dał nam system edukacji i PP do spokojnego przygotowania wszystkich analizatorów. Zainteresować ich uczeniem się, a nie zrazić na wstępie ławkomanią.

Ty Autonomia, ale ja słyszałam, że w klasach I-III panie twierdzą, że nie mogą zdążyć z programem bo muszą dwie litery w tygodniu wprowadzić (dowód w komentarzu pod postem)

Kurcze Kontrola rusz w końcu głową lub przeczytaj ten fragment PP wczesnoszkolnej :

,,Szkoła oraz poszczególni nauczyciele podejmują działania mające na celu zindywidualizowane wspomaganie rozwoju każdego ucznia, stosownie do jego potrzeb i możliwości”

,,Edukacja wczesnoszkolna (…) obejmuje trzy lata nauki w klasach I–III. Charakteryzują ją:

(…)

3) dostosowanie tempa pracy do możliwości psychoruchowych każdego ucznia;

4) dostosowanie poznawanych zagadnień do możliwości percepcyjnych ucznia.”

Tak więc droga Kontrolo zadaniem nauczycieli ed. wczesnoszkolnej jest między innymi szanowanie różnych możliwości wychowanków w ten sposób, aby podczas 3-letniej edukacji dzieci mogły pracować wg filozofii – nie każdy, nie tak samo, nie w tym samym czasie i nie w tym samym tempie…

Czy w końcu łapiesz Kontrola na czym to wszystko polega ?

Czy sugerujesz droga Autonomio, że jeśli nauczyciele wych. przedszkolnego będą podążać za oczekiwaniami szkoły i rodziców, i NA SIŁĘ uczyć dzieci liter, i NA SIŁĘ kazać dzieciom pisać litery w liniaturze, i nie rozwijać zmysłów, analizatorów itp. to bardzo często uzyskają zgoła odwrotne efekty?

Uffff no w końcu Kontrola dobrze gadasz. Dziecko przedszkolne, które nie jest dobrze przygotowane w obszarze fizycznym, społecznym, emocjonalnym i poznawczym, dziecko przedszkolne, które nie uzyskało od nauczyciela szacunku względem jego potrzeb i możliwości, bardzo szybko może się wycofać i zniechęcić do nauki, która na niego czeka w murach szkolnych.

Rany Autonomia, to co można w krótkich żołnierskich słowach powiedzieć nauczycielom z I-III i rodzicom ?

Może skopiuj im fragmenty PP wczesnoszkolnej aby mogli przeczytać , że zadaniem nauczyciela klas I-III jest :

,,planowa realizacja programu nauczania szanująca godność uczniów, ich naturalne indywidualne tempo rozwoju, wspierająca indywidualność, oryginalność (…)

W której przeczytają że : ,,Nauczyciele w klasach I-III, rozpoznając możliwości uczniów (…) posługują się własnymi twórczymi rozwiązaniami w zakresie realizacji treści podstawy programowej (…) Uczenie się jako proces twórczy samo w sobie wyklucza jeden wzór organizacyjny czy metodyczny”

W której przeczytają , że :

,,Dla zapewnienia ciągłości procesu edukacji nauczyciele klas I–III powinni znać podstawę programową wychowania przedszkolnego oraz zorganizować dostosowany do potrzeb dzieci okres ich adaptacji w szkole”

I jeszcze jedno szanowna Kontrolo – przekaż nauczycielom WP – aby również pochylili się nad PP edukacji wczesnoszkolnej – naprawdę warto

Może warto też otworzyć dyplom i przypomnieć sobie, że jesteśmy specjalistami i doskonale wiemy, kiedy i jak mamy pracować z dzieckiem.

Ludu oprzytomnijmy trochę – bawmy się edukacją, zachwycajmy się i odkrywajmy życie razem z dziećmi. Pozwólmy sobie i im cieszyć się życiem.

Po prostu na każdym kroku dostrzegajmy w edukacji dziecko, a nie system.

Łapiesz Kontrola ?

Łapie, łapie i padam do nóżek i biegnę głosić dalej tą oczywistą oczywistość

Plan Daltoński – odpowiedzialność

9 lutego, 2023 CDBlog

Helen Parkhurst, twórczyni Planu Daltońskiego chciała ( i robiła to z powodzeniem) przekazać odpowiedzialność procesu uczenia w ręce uczniów.

Twierdziła, że jeśli uczniowie otrzymają zadanie, za które ponoszą odpowiedzialność, a dodatkowo sami je swobodnie planują i wykonują, to edukacja jest o wiele bardziej efektywna niż nauka siedzenia w bezruchu i słuchanie.

Sprawdziłam to na najmłodszych dzieciach – no cóż, racje miała Helenita

Zatem jeśli małe przedszkolne istotki potrafią, to duże w szkole chyba też ?

Może brak tylko zaufania i wyjścia z edukacyjnych ram. A może to tylko i aż wygoda i zasiedzenie w ławkowych schematach?

Siedź, słuchaj i odpowiadaj kiedy zapytam

Jeśli my dorośli, w końcu nie przejrzymy na oczy, to grozi nam cywilizacyjna katastrofa …..

Podręczniki

9 lutego, 2023 CDBlog

Dlaczego nie akceptuje podręczników w przedszkolu ?
A nawet i w I -III ?

Może dlatego, że są po prostu nudne?
Może dlatego, że są nierefleksyjne?
Może dlatego, że bywają absurdalne?
Może dlatego, że treści nie przekładają się na rzeczywistość?

Może dlatego, że utrwalają treści niezgodne z pożądanymi wartościami życia ?????

Plan Daltoński – refleksja

9 lutego, 2023 CDBlog

Jakże jestem wdzięczna Holendrom za ten czwarty daltoński filar jakim jest REFLEKSJA

Dzięki niemu, mogłam dziś doznać niesamowitych emocji.

Otóż proszę państwa dziś zawitałam do mojego daltońskiego ,,dziecka” czyli PP18 w Szczecinie

A tam :

Dyrekcja, która dzielnie kontynuuje moje dzieło

, i czuwa by duch daltoński nie zaginął

,,stare” daltonki, z którymi wdrażałyśmy krok po kroku filozofie Helen P.

,,nowe” daltonki, które doszły do zespołu , bacznie obserwują, uczą się, zachwycają z dnia na dzień rozwojem dzieci.

Rozmowy, analiza, dociekania, nowe pomysły , określanie potrzeb i próba znalezienia odpowiedzi – w jakim miejscu jesteśmy , co możemy jeszcze zrobić….

Całą sobą poczułam w tych dziewczynach nauczyciela zdystansowanego i wyciągającego wnioski

. Brawo!

Byłam z nich taaaaka dumna . I z tych ,,starych” i z tych ,,nowych”

Moi drodzy – nawet jeśli mamy za sobą kilkadziesiąt lat pracy i doświadczenia, i wydaje nam się , ze nic nie jest w stanie nas zaskoczyć – zawsze pamiętajmy o REFLEKSJI i pokorze

Potrzeby edukacji

9 lutego, 2023 CDBlog

,,Wolność uczenia się jest częścią wolności myślenia, bardziej nawet podstawową niż wolność słowa.
Jeśli odbierzemy komuś prawo do decydowania o tym, co go interesuje, zniszczymy jego wolność myślenia”
John Holt

Ocenianie

9 lutego, 2023 CDBlog

Goleniów

Debata o ocenianiu ,,Weź mnie doceń, a nie oceń”

Wykłady, rozmowy, wymiany doświadczeń

Dzieci, które z minuty na minutę coraz chętniej i odważniej dzieliły się z nami swoimi przemyśleniami na temat edukacji.

Dla mnie osobiście właśnie ta część spotkania była najważniejsza i dała wszystkim uczestnikom najwięcej wiedzy i informacji.

Symbolem tego spotkania będzie dla mnie już na zawsze dziewczynka, która mówiła o ilości prac domowych , materiału do przerobienia, klasówkach , ocenach , braku wolnego czasu. Mówiła i płakała , przerywała by złapać oddech i dalej mówiła i płakała ….

Ludzie co się dzieje z tą oświatą.

Może w końcu przestaniemy gadać między sobą i posłuchamy dzieci ?

Konferencje , webinary , kłótnie i dobre rady, ocenianie kolegów po fachu …. i nadal czarna du….

A dzieciaki czekają na konkretne zmiany, a nie nasze gadanie.

Ogarnijmy się w końcu. Zmiany możemy wprowadzić tylko oddolnie , nie czekajmy na zmiany systemowe.

Problemem nie jest system oświaty tylko system nawyków

Mimo wszystko mamy dość dużo autonomii , tylko chyba trochę mniej chęci ….CD

Plan Daltoński w liceum ?

9 lutego, 2023 CDBlog

To był dzień !!!!!

Największe dla mnie (jak do tej pory) szkoleniowe wyzwanie w obszarze Planu Daltońskiego – Liceum Ogólnokształcące !!!!

W dodatku w Szczecinie !!!

Oj nie było łatwo

Brawo za inicjatywę i odwagę

dla Pani dyrektor

Głęboko wierzę w refleksje grona i powolną przemianę

wszak plan daltoński jest filozofią serca. To nie metoda – to zgoda na autonomię, to zaufanie, to sposób przekształcania szkoły, a z tym naszym systemie jest chyba najtrudniej. CD