Zawód nauczyciel

Nie piszę po to żeby się chwalić, ale po to, aby pokazać sens naszych nauczycielskich działań w budowania relacji z dziećmi i ich rodzicami. W grudniu późnym popołudniem siedząc na świątecznej kolacji z moją przyjaciółką dostałam sms z zapytaniem ,,Ciociu Dyrektor gdzie jesteś” ? Poszukiwana byłam przez moich byłych rodziców, których dzieci ukończyły już edukację przedszkolną i są w I klasie. Ja, jak pewnie już większość wie, we wrześniu też opuściłam przedszkole i stanowisko dyrektora. Ale okazało się, że więzi zostały :-). Lena i Viktoria chciały wręczyć mi upominek świąteczny, a ich rodzice im w tym pomogli. To cudne, wzruszające, miałam łzy w oczach kiedy dziewczynki się przytulały . Rozłożyły mnie emocjonalnie kiedy zapytały – ,,ciociu czemu nie ma Cię już w przedszkolu” ? Rozbawiły pytaniem ,,Ciociu czy Ty tutaj teraz pracujesz” ? (cała rozmowa miała miejsce w restauracji). To co mnie dzisiaj spotkało było jedną z największych nagród jaka może spotkać nauczyciela. Warto budować relacje. Takie chwile dodają skrzydeł. Kiedy ochłonęłam z emocji i dziękowałam później rodzicom za ich zaangażowanie, za wartości jakie przekazują dzieciom, otrzymałam taką odpowiedź ,, to powinno utwierdzić ciocie Dyrektor że kierunek działania jest słuszny 🙂 dziewczynki same się o was (mówię o wszystkich ciociach) dopytują. Dla nich więź budowana przez 4 lata jest na tyle silna, że ciężko im się pogodzić z rozstaniem 🙂”. Nic dodać nic ująć:-). Dziękuje Rodzicom – Pani Ewo , Panie Damianie niskie ukłony !  CD

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *