Szanowna Polska Rado Pedagogiczna Wychowania Przedszkolnego – minął tydzień od pierwszej ogólnopolskiej rady pedagogicznej, która odbyła się 21.03.2020r. A ponieważ przez ten tydzień wiele się wydarzyło w świecie przedszkolnym w tak zwanej zdalnej edukacji i wiele pytań do mnie spłynęło (przy okazji dziękuje za zaufanie 😊), przyszedł czas na drugą radę pedagogiczną – podobnie refleksyjną co pierwsza. Pozwólcie, że zacznę od zasłyszanej z lekka mrocznej przypowieści : 📌📌📌,,Arabska legenda mówi, że Bóg zesłał na ziemię dżumę i kazał jej zabrać dziesięć tysięcy istnień ludzkich. Kiedy dżuma wróciła, okazało się, że liczba zmarłych sięgnęła pięćdziesięciu tysięcy – Dlaczego to zrobiłaś? – spytał z wyrzutem Najwyższy – Przecież mówiłem ci o dziesięciu tysiącach – Ja wzięłam, jak kazałeś, Panie, dziesięć tysięcy – odparła dżuma – Czterdzieści tysięcy zabrał strach”. 📌No właśnie- czym jest strach.Strach rodzi się w mózgu i jest reakcją organizmu na realne zagrożenie z zewnątrz. Naturalną reakcją organizmu na strach jest np. silne napięcie mięśni, szybkie bicie serca, a w konsekwencji ucieczka lub walka. Strach bierze się również z ludzkiej zdolności do łączenia ze sobą faktów. Są różne rodzaje strachu, w tym Strach moralny, który powoduje obniżoną pewność siebie, wyrzuty sumienia i poczucie bycia niewystarczająco dobrym – zgodnie z przyjętymi przez siebie bardzo wysokimi wymogami moralnymi. Dlaczego strach skojarzył mi się z edukacją? W sumie zawsze mi się kojarzył – przed erą koronawirusa również. My cały czas się boimy – co koleżanka o nas powie, co rodzice o nas pomyślą, jak nas dyrekcja oceni, co wykaże kontrola z Kuratorium itd.itp. Wówczas zaczynamy panikować, produkujemy problemy, których często wcale nie ma. Eskalujemy te problemy i zamiast myszy widzimy słonia 😉. Bywa też tak, że uruchamiamy pokłady agresji słownej – zarzutów, krytykanctwa, wyśmiewania – ot taki mechanizm obronny. Kiedyś myślałam sobie dlaczego dyrektorzy/nauczyciele godzą się bez mrugnięcia na częste absurdy edukacyjne. Znalazłam dwie odpowiedzi 1) nie zawsze i niezbyt dokładnie znają DOKŁADNIE przepisy prawa oświatowego 2) boją się powiedzieć na głos co myślą, boją się zrobić/myśleć po swojemu, według własnych przekonań. Ten strach osobiście jako dyrektor pokonałam i wiem, że ma wielkie oczy. Wiem też, że jest to trudne. Teraz widzę ten strach spowodowany właśnie tą ludzką zdolnością łączenia faktów – nie chodzę do pracy, ale mam udowodnić że pracuje, nie mam dzieci obok siebie, ale mam je zdalnie nauczać – CZY DOSTANĘ WYPŁATĘ? Kto robi dobrze? Ja, czy koleżanka w przedszkolu obok? Jak mam udowodnić, że realizuję podstawę programową, jak mam dokumentować zdalne nauczanie, jak, co, gdzie, kiedy……….Pytań na fejsie jest ful, a odpowiedzi jeszcze więcej – tylko którą wybrać? No cóż trochę pisałam o tej autonomii rady pedagogicznej w ogólnopolskiej radzie pedagogicznej cz.I (można ją odszukać na moim blogu : agnieszkovo.pl, wpis z 21.03) o wyjściu ze schematów i samodzielnym myśleniu. Teraz tylko przypomnę to, o co prosiłam tydzień temu – NIE ZABIERAJMY DZIECIOM DZIECIŃSTWA. W dobie strachu, najważniejsze jest – pokonanie strachu – zdrowie fizyczne i psychiczne, a nie realizacja podstawy programowej. Na marginesie tylko przypomnę, że w przedszkolu realizujemy podstawę w każdej zabawie, w każdym ćwiczeniu, w każdej piosence – wszędzie po prostu 😊. Więc przestańcie się o to martwić. JESTEŚCIE W TYM MISTRZAMI ! Teraz pozwólcie mi, że pomarudzę 😉, ale tylko dlatego żeby pobudzić Was do refleksji i przemyśleń , uczulić na pojawiające się absurdy 👉Z przerażeniem obserwuje zapytania typu – cytuje – ,,Zasady oceniania zdalnego w przedszkolu? Jakie macie pomysły?” – no cóż, szybko zamknęłam komp i udałam że tego pytania nie widzę – teraz też nie mam siły się do niego odnieść ☹. Mam nadzieje, że moje milczenie jest bardziej wymowne niż komentarz. 👉Na stronie gov.pl pojawiła się propozycja scenariusza dla grupy zerowej pt. ,,Już przyszła wiosna” – w tytule czytam – ,,Scenariusz lekcji” !!!!!!! wrrrr. W proponowanych pomocach widzę – karty pracy z liniaturą i nauką pisania – typowa karta z pierwszej klasy. Jednym słowem wszystko wbrew naszej podstawie programowej czyli wbrew prawu oświatowemu. Przy okazji bardzo dziękuje czujnym nauczycielom przedszkola, którzy (gdy tylko te materiały się ukazały) pisali do mnie z apelem – Aga ratuj – zrób coś żeby to zatrzymać. Zrobię, ale efektów nie gwarantuje. Mam jednak nadzieje, że nikt z Was tym biednym dzieciom tych kart nie wysłał 😊. 👉Widziałam też zapis, który proponował dyrektorom, aby w swoje zarządzenia wprowadzili taki oto punkt ,,Dzieci wykonują zadania metodą projektu, koncentrują swoje działania na uzyskaniu odpowiedzi na postawione pytania badawcze” – pierwsza moja myśl – czy rodzice zostaną przeszkoleni jak pracować metodą projektu? Resztę zostawię znów bez komentarza. 👉Sygnaliści 😉 podesłali mi również taki wpis z fejsa : ,,(…) do końca marca nauczyciele zdalnie prowadzą diagnozę gotowości szkolnej (…)” – no to jest mój ,,hicior” ☹ Nie wytrzymałam – odniosłam się do owego zapisu publicznie, bowiem uważam , że Informacja gotowości szkolnej obwarowana jest Rozporządzeniem, więc jako dyrektor zwróciłabym się na pierwszym miejscu do organu nadzorującego, prosząc o wskazówki, w jaki sposób w obecnej sytuacji z tego Rozporządzenia się wywiązać. Gdyby organ nadzorujący pozwolił mi podjąć decyzję i miałabym to na piśmie, wówczas usiadłabym z radą pedagogiczny aby zrobić burzę mózgów i ustalić szczegóły. Jak ? O tym napiszę w osobnej radzie, bo czasu jeszcze trochę mamy , a sytuacja jest dynamiczna. Pytacie się mnie jak planować? Kochani – przede wszystkim nie z przewodników (jak ja się z tego cieszę 😉 ) – planujcie tak, aby uwzględnić nie tylko potrzeby i możliwości dzieci, ale i Rodziców. Pamiętajcie o tym, że to oni – Rodzice wchodzą w domu w Waszą rolę i oni muszą rozumieć to co Wy proponujecie. To wszystko musi być wykonalne w warunkach domowych i proste do zrobienia. Nie martwcie się , nie demonizujcie tak Kuratoriów – jestem pewna , że tam też są ludzie otoczeni strachem o własne zdrowie i przyjdą do Was (może przyjdą 😉 ) z pełnym zrozumieniem trudnej sytuacji w jakiej się wszyscy znaleźliśmy i z ogromnym podziwem dla Waszych starań. Bynajmniej taką pokładam nadzieje. Pamiętajcie też o tym co pisałam w I ogólnopolskiej radzie 21 marca – czyli o telefonach do dzieci. Ktoś z Was dzwonił w tym tygodniu ? Rozmawiał ze swoim wychowankiem ? Spytał o Jego samopoczucie? Spowodował, że przez te parę minut ten dzieciaczek poczuł się wyjątkowo wyróżniony tym, że Jego Ciocia/Pani z przedszkola do niego zadzwoniła? 😊 To również realizacja PP obszaru emocjonalnego i społecznego 😉. Kochani pamiętajmy o dzieciach – one nas bardzo potrzebują – rodzice często są bezsilni – piszecie do mnie też smutne komunikaty – o tym, że rodzice proszą o pomoc, że dzieci zaczęły się moczyć, boją się wyjść do toalety bo tam jest wirus, przestały same spać. Kochani – to jest problem ! To jest dla Was wielkie wyzwanie !Na zakończenie tej rady chciałabym Wam podziękować za Wasze zaangażowanie, które obserwuje w mediach, za Wasze pomysły i kreacje, za to jak przeżywacie wszystkie informacje zwrotne od Waszych dzieci. Jesteście cudowni , niezastąpieni, wyjątkowi. Gratuluje – zawsze wierzyłam w nauczyciela przedszkola i Jego pasje. Pamiętajcie, że podstawa programowa jest ważna, ale ważniejsze jest zdrowie. Nauczanie zdalne jest nowością i Wy również macie prawo do błędów. W świecie zapanował chaos, więc i Ty drogi nauczycielu masz prawo się pogubić. Dyrektorzy – nie dajcie się zwariować. Trzymam za Was kciuki, bo wiem jak dużo spadło na Wasze ramiona.
“Jest tylko jedna droga do szczęścia – przestać się martwić rzeczami, na które nie masz wpływu.” – Epiktet
Tak już mamy. Lubimy martwić się na zapas. Układamy w głowie miliony czarnych scenariuszy i wyszukujemy rozwiązania problemów, które jeszcze nas nie spotkały. I co ważne – bardzo prawdopodobne, że nigdy nas nie spotkają.
Maxie C. Maultsby powiedział kiedyś:
80% rzeczy, których się obawiasz nigdy się nie wydarzy, na 12% nie masz wpływu, a z pozostałymi świetnie sobie poradzisz.
W tym wszystkim co się teraz dzieje – nadal uważam, że ,,NAJWAŻNIEJSZĄ RZECZĄ JEST STWORZENIE EDUKACJI, DZIĘKI KTÓREJ LUDZIE PONOWNIE NAUCZĄ SIĘ ZE SOBĄ ŻYĆ” Steiner – Przytulam Was mocno CD
