Ogólnopolska rada pedagogiczna cz.IV – obserwacje

🍀🍀🍀OGÓLNOPOLSKA RADA PEDAGOGICZNA CZ.IV – ,,OPOWIEM CI MAMO , OPOWIEM CI TATO”🍀🍀🍀 ,,Wszystko można człowiekowi odebrać, poza jednym : poza ostatnią z ludzkich wolności, którą jest wolność wyboru swojej postawy w dowolnych okolicznościach (…)” (Viktor Frank).

👉 Dzisiejsza ,,rada pedagogiczna” będzie dotyczyć obserwacji dzieci 3,4,5 – letnich. Dlaczego zatem cytuje słowa o wolności wyboru? Bowiem wolność bardzo sobie cenie (pewnie jak każdy), ponieważ ową wolność wykorzystuje na każdym kroku w swojej pracy zawodowej. Dlaczego zatem poruszam temat wolności przy przedszkolnych obserwacjach? Bowiem tą wolność w sposobie dokumentowania obserwacji, nauczyciel wychowania przedszkolnego ma bardzo dużą – tylko nie zawsze o tym wie. Dziś chciałam się z Wami podzielić moim (prawie 30 -letnim) sposobem prowadzenia obserwacji małych dzieci. PODZIELIĆ – NIE POUCZAĆ😊. Po pierwsze prosiliście o to w wiadomościach prywatnych (za co dziękuje). Po drugie – w czasach zdalnej edukacji, moja propozycja wydaje mi się być wyjątkowo świetnym narzędziem trafiającym do serca rodziców. Wiem , że nie macie w domu teczek z pracami dzieci i innych swoich zapisków, ale na szczęście macie każde dziecko w sercu i naprawdę duuuuuuużo wiecie na Jego temat, a na pewno wystarczająco, aby napisać do rodzica krótki list 😊.

🔴DIAGNOZA – OBSERWACJA?! 🔴W wieku przedszkolnym u dzieci zachodzi wiele zmian psychicznych i fizycznych. Czynności rozwojowe malucha ulegają ciągłej i szybkiej przemianie i to każdy nauczyciel z pewnością wie. Już w latach 90-tych wypełniając tabele słowami TAK , NIE , JESZCZE NIE zadawałam sobie pytanie:  Czy aby na pewno na tym polega obserwacja w wychowaniu przedszkolnym? Zaczęłam szperać w przepisach żeby znaleźć podstawę prawną, która obliguje mnie do takiej tabelarycznej formy obserwacji – NIE ZNALAZŁAM. Przez wszystkie lata mojej pracy jako nauczyciel, potem jako dyrektor, ciągle i ustawicznie zmieniały się przepisy, zmieniała się podstawa programowa wych.przedszkolnego. Ale jedno się nie zmieniało – moja WOLNOŚĆ  W SPOSOBIE prowadzenia i dokumentowania obserwacji. Najnowsza PP wych. przedszkolnego w sposobach realizacji mówi między innymi tak :

👉,,Nauczyciele diagnozują , obserwują dzieci (…) włączając do zabaw i doświadczeń przedszkolnych potencjał tkwiący w dzieciach (…)”. pkt 5

👉,, Nauczyciele systematycznie informują rodziców o postępach w rozwoju ich dziecka, zachęcają do współpracy w realizacji programu wychowania przedszkolnego oraz opracowują diagnozę dojrzałości szkolnej dla tych dzieci, które w danym roku mają rozpocząć naukę w szkole”. pkt 9

Ustawa Prawo Oświatowe art. 102.1 , pkt.12d mówi też , że :

👉 Statut przedszkola zawiera w szczególności:    

12) zakres zadań nauczycieli oraz innych pracowników, w tym zadań związanych z:

  1. d) prowadzeniem obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie i zabezpieczenie potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowaniem tych obserwacji

Ten ostatni zapis daje nam ogromną WOLNOŚĆ  w decydowaniu o tym, w jaki sposób w naszej placówce będą prowadzone obserwacje. Tą WOLNOŚĆ statutową oczywiście wykorzystałam będąc dyrektorem albowiem dobór arkuszy obserwacji, narzędzi jest dowolny i zależy od ustaleń rady pedagogicznej. Podsumowując :

📌 Obserwacje są obowiązkiem nauczyciela, ale sposób ich dokonania zależy już  od wewnętrznych ustaleń placówki;

📌 Oczywiste jest, że diagnozę prowadzi się TYLKO dla dzieci rozpoczynających w danym roku naukę w szkole (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2019 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwo­wych i innych druków par.3 ust 7 i 8 ). Ile razy ? Tego rozporządzenie nie narzuca.

📌 Logicznym wydaje się zatem przeprowadzenie diagnozy na początku roku szkolnego, bowiem daje nam wiedzę nad jakim dzieckiem i nad jaką jego sferą mamy się jeszcze pochylić. Na podstawie działań wykonanych w dalszych miesiącach roku szkolnego (teczek z pracami dziecka itp.)  wypełniamy w kwietniu  informacją o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej. To dokument (taka nasza druga diagnoza), który jest podsumowaniem umiejętności finalnych zawartych w PP. Umiejętności, które powinien opanować przedszkolak opuszczający progi przedszkolne. Należy zwrócić uwagę, że te umiejętności zostały często opisane w formie czasowników operacyjnych – ,,szacuje” , ,,inicjuje”, ,,dostrzega”, ,,eksprymentuje”, ,,przejawia” itd. , a nie jak kiedyś ,,wie” , ,,potrafi” , ,,umie” . Dziecko przedszkolne jest w ciągłym procesie…….

📌 Dla tych młodszych 3,4,5 latków pozostaje po prostu OBSERWACJA – czyli proces uważnego postrzegania dziecka, celowa czynność poznawania itd. Zawsze zastanawiałam się co tak naprawdę rodzic dowie się o swoim dziecku z obserwacji, którą mu wręczę w formie arkusza zawierającego np. krzyżyki przy odpowiedziach ,,tak” , ,,nie” , ,,raczej nie” itp. Szybko też jako młody nauczyciel zauważyłam, że dziś temu 3 latkowi zaznaczyłabym w arkuszu NIE, ale już po dwóch dniach TAK – bo był np. bardziej skupiony i chętniej ze mną współpracował. Zawsze też wiedziałam, że najważniejszą aktywnością dziecka jest ZABAWA, która daje okazję do opanowania pożądanych przez nas umiejętności.

ZABAWA, która jest równocześnie polem bezgranicznej fantazji oraz poligonem do obserwacji małego dziecka. Bo to ZABAWA jest dla przedszkolaka najbardziej poważną i przynoszącą najwięcej korzyści NAUKĄ. Wobec powyższego od wielu lat zamiast tabel obserwacyjnych, które często zawierały absurdalne polecenia i szufladkowały dziecko, zbierałam informacje o dziecku  tylko w dwóch postaciach:

📌 różnorodne prace dziecka (opatrzone datą wykonania) zbierane były w indywidualnym grubym segregatorze – takie segregatory miało każde dziecko i tam znajdowała się kopalnia wiedzy 😊

📌  założona ,,książka obserwacji” – ot skoroszyt z 25 kartkami A4, a na każdej kartce imię i nazwisko dziecko ; co jakiś czas robione zapiski o dziecku, takie jednozdaniowe – o jego umiejętnościach, problemach, postępach,zachowaniach ; po każdym wpisie w nawiasie zapis nazwy miesiąca, aby mieć dokładne rozeznanie o  progresie – taka wiedza bardzo przydaje się podczas indywidualnych konsultacji z rodzicami czy pisania opinii do poradni , a na końcu w stworzeniu Informacji o gotowości szkolnej

📌 📌 📌 w konsekwencji powyższe narzędzia były fundamentem do informowania rodziców o postępach dzieci w sposób prosty, przystępny, zrozumiały dla każdego człowieka czyli w formie LISTU.

WAŻNE ! Forma listu może być dowolna : dziecko pisze do rodzica , nauczycielka pisze do dziecka itp. Wolność – jak komu wygodniej, jak uznaje że będzie lepiej. Ja eksperymentowałam różnie i zawsze wręczałam je dwa razy do roku – pod koniec października i w czerwcu. Oczywiście na zebraniu z rodzicami OGÓLNIE opowiadałam o grupie i o tym co robimy , jak pracujemy itd. , a listy zawinięte w rulonik z piękną kokardką wręczałam na koniec aby każdy rodzic mógł na spokojnie przeczytać w domu. Jeśli nasunęły się pytania, rodzic umawiał się na konsultacje indywidualne.

WAŻNE! Nigdy, przenigdy Panie z Kuratorium nie wpisały mi uwagi , że jest źle 😀, nie dostałam zaleceń, że tak nie można. Rodzice natomiast byli naprawdę wdzięczni za taki przekaz i poświęcony im czas. Po wielu latach spotykam dorosłych absolwentów, którzy te listy obserwacyjne trzymają do dziś 😊

BARDZO WAŻNE : Cała tajemnica treści tych obserwacji – rozwój dziecka – zawarta jest w grze słów – ,,potrafię” – ,,staram się” ,  ,,wiem” – ,,jeszcze się uczę” , ,,samodzielnie”  – ,,z pomocą, zachęcona” – itd. Trzeba to koniecznie wytłumaczyć rodzicom przed wręczeniem listów. List może być szablonem dla wielu dzieci – zmienią się tylko ich umiejętności i magiczne słowa. Jednemu dziecku napiszemy ,,wiem” , drugiemu ,,jeszcze się staram” itd. Zwróćcie też uwagę na zdania, w których dziecko prosi rodziców o poćwiczenie niektórych umiejętności w domu – jest to subtelne zwrócenie uwagi rodziców na współpracę z przedszkolem . Sprawdza się rewelacyjnie ( we wzorze starałam się podkreślić te zdania) 😊

Poniżej kilka przykładów (w formie dziecka do rodzica)

👉 (Obserwacja 3-latka – informacja dla rodziców – koniec roku szkolnego, dziewczynka)

🔴Kochani Rodzice!

Pierwszy rok uczęszczam do przedszkola. Wiele przez ten czas się wydarzy­ło, a ja nauczyłam się dużo nowych rzeczy.Dzień w przedszkolu upływa mi na nauce przez zabawę. Każdego dnia mam możliwość doskonalenia swoich talentów, wykorzystania swoich możliwości i poznawania innych dzieci. Bardzo chętnie korzystam z kącików zainteresowań: uwielbiam kącik fryzjerski i teatralny.                                       A teraz opowiem Wam, czego się nauczyłam.

Jestem coraz bardziej samodzielna, zwłaszcza jeżeli chodzi o ubieranie. Pa­nie pomagają mi jeszcze w zapinaniu zamków od kurtki czy spodni, jednocześnie cieszą się, bo wykazuję duże chęci aby robić to sama. Samodzielnie korzystam również z toalety i dokładnie myje ręce. Staram się posługiwać wszystkimi sztućcami. Podoba mi się krojenie nożem i smarowanie chleba ma­słem. Jestem pewna, że jak razem w domu poćwiczymy, zostanę mistrzem 😊.

Bardzo lubię wszelką aktywność fizyczną, zwłaszcza zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

Chętnie biegam, skaczę obunóż oraz na jednej nodze. Lubię ćwiczenia wy­magające utrzymania równowagi. Chętnie czworakuję, czołgam się i turlam. Sta­ram się trafiać woreczkiem lub piłeczką do celu.

W trakcie zajęć często się kręcę i kładę na dywanie 😊. Trudno jest mi wytrzymać w pozycji siedzącej np. „po turecku”. Nie oznacza to jednak, że nie słucham, co mówią do mnie moje Panie. Wręcz przeciwnie. Zawsze kiedy mnie o coś zapy­tają, odpowiadam na temat, co wprawia je w zadziwienie 😊. Teraz Panie wiedzą, że w trakcie zajęć przyjmuję po prostu wygodną dla mnie pozycję. Potrafię się skoncentrować. Zawsze, kiedy jestem poproszona o wykonanie jakiegoś zadania wiem, co mam robić – wszyscy bardzo mnie za to chwalą 😊.

Moje wypowiedzi są poprawne pod względem gramatycznym, mimo iż moja mowa nie jest jeszcze do końca zrozumiała. Potrafię łączyć przyczynę ze skut­kiem. Wszelkie zadania wymagające logicznego myślenia typu historyjka obraz­kowa – nie sprawiają mi żadnych problemów. Bardzo lubię zabawy matematycz­ne, chętnie przeliczam. Znam nawet zapis graficzny liczb od 1 do 10 i moje Panie są tym zachwycone. Bardzo lubię zabawy w czytanie i jestem w nich doskonała 😊. Odczytuje wizytówki z imionami wszystkich dzieci w grupie i wiele innych krótkich wyrazów. Rozróżniam i nazywam figury geometryczne: koło, kwadrat, trójkąt. Rozróżniam i nazywam podstawowe kolory.

Posiadam doskonałą pamięć, bardzo szybko uczę się i zapamiętuję nowe in­formacje. Jednak w trakcie śpiewania piosenek czy recytacji zazwyczaj mówię lub śpiewam cichutko. Panie wspierają mnie i zachęcają do większej odwagi i wiary we własne możliwości. Mamo, tato może pośpiewamy kiedyś w domu razem? 😊

Teraz należą mi się duże brawa – moja sprawność manualna uległa znacznej poprawie, co bardzo mnie cieszy! Moje prace graficzne/plastyczne są bardziej wyraziste (le­piej operuję kredką). Nie ukrywam jednak, że rysowanie nie należy do mojej ulubionej formy ak­tywności, moja ręka nadal szybko się męczy. Staram się wycinać, wydzierać, lepić i idzie mi to coraz lepiej. Jeśli chcecie, pobawimy się plastycznie w domu, ponie­waż wiem, że czeka mnie jeszcze dużo pracy.

Znam i stosuję zasady obowiązujące w naszej grupie. Mam wiele koleżanek i kolegów. Lubię bawić się z xxxxxxx. Razem z nią najchętniej bawię się lalkami albo udajemy aktorów w teatrze. Staram się nie wchodzić w konflikty z dziećmi. Zdarza się jednak, że bardzo szybko „jeżdżę” wózkami po sali 😊. Panie nie są z tego zadowolone i mówią, że to niebezpieczne. Postaram się ba­wić spokojniej. Zdarza mi się czasami pokrzykiwać w trakcie zabawy, ale „pracuję” nad rozmową umiarkowanym głosem. Pięknie wypowiadam się podczas podsu­mowania dnia – Panie są pod wrażeniem 😊.

Drodzy Rodzice – moje Panie twierdzą, że dzieci uczą się wszystkiego we własnym tempie i według własnych możliwości, a najlepiej uczą się poprzez zabawę i działanie. Bardzo się z tego cieszę, bowiem taka nauka jest moją naturalną potrzebą. Wiem, że jeszcze dużo przede mną i wiem, że mam jeszcze czas aby więcej się nauczyć. Ten czas i Wasze zaufanie jest mi bardzo potrzebny. Dziękuje, że we mnie wierzycie

Wasz Przedszkolak (imię dziecka)

👉 (Obserwacja 4-latka – informacja dla rodziców – koniec roku szkolnego, dziewczynka, po pół roku u dziewczynka otrzymała orzeczenie – Zespół Aspergera))

🔴Kochani Rodzice!

Dobiega końca drugi rok mojego pobytu w przedszkolu. Był to rok ciężkiej pracy i wielu radosnych chwil, gdy poprzez zabawę nauczyłam się wielu nowych rzeczy. Każdego dnia mam możliwość doskonalenia swoich talentów, wykorzystania swoich możliwości i poznawania innych dzieci. Bardzo chętnie korzystam z kącików zainteresowań: uwielbiam kącik czytelniczy i pudło z dinozaurami. A teraz opowiem Wam, czego się nauczyłam.

Tuż po wejściu do przedszkola staram się zawsze pamiętać o zawieszeniu swojego zdjęcia na tablicy obec­ności. Odczytuję globalnie swoje imię i odnajduję je wśród innych. Jestem bardzo miłą dziewczynką i staram się być uśmiechnięta. Jestem bar­dzo otwarta w kontaktach z dorosłymi i chętnie opowiadam im ciekawe rzeczy. Jednak kontakty interpersonalne z rówieśnikami sprawiają mi trudność. Zde­cydowanie wolę przebywać sama, w cichym miejscu, ponieważ hałas bardzo mi przeszkadza.

Jestem bardzo kulturalnym przedszkolakiem, zawsze mówię „dzień dobry” i „do widzenia”. Potrafię także przeprosić, gdy nie przestrzegam zasad ustalonych w grupie. Niestety, niektóre moje zachowania smucą nauczycieli. Bardzo szybko się denerwuję i krzyczę. Często nie potrafię wyjaśnić, dlacze­go tak się dzieje. Jestem impulsywną małą osobą, szybko przechodzę z radości w złość. Zdarza się wówczas, że kogoś uderzę. Kilkakrotnie skrzywdziłam sam siebie – uderzając głową o podłogę. Chciałabym w przyszłości bardziej panować nad swoimi emocjami. Pomożecie mi? Wiem, że jestem lubiana w grupie i gdy tylko będę gotowa, koleżanki i koledzy chętnie się ze mną pobawią.

Staram się być samodzielna podczas posiłków. Samodzielnie przygotowuję sobie śniadanie oraz podwieczorek, staram się posługiwać nożem i widelcem. Potrafię nalać herbatę do kubka. Idzie mi to coraz lepiej! 😊 Czasami, gdy zdarza mi się coś rozlać, bardzo się denerwuję, wpadam wtedy w złość i krzyczę. Podczas sprzątania po posiłku często proszę o pomoc, mówiąc że sobie nie poradzę. Mamo, tato, proszę – poćwicz ze mną w domu. Nigdy nie podejmuję się funkcji ,,pomocnika”, ale panie zapewniają mnie, że gdy będę chętna i gotowa do działań, natychmiast przydzielą mi zadanie do wykonania.

Podczas każdego kolejnego dnia w przedszkolu staję się coraz bardziej sa­modzielna i niezależna. Samodzielnie korzystam z toalety, potrzebuję jednak pomocy podczas mycia rąk – bardzo tego nie lubię. Staram się ubierać bez po­mocy dorosłego, jednak zajmuje mi to dużo czas i inne dzieci najczęściej muszą na mnie czekać w szatni.

Zajęcia fizyczne sprawiają mi dużo radości. Staram się prawidłowo wykony­wać ćwiczenia gimnastyczne, zachowywać równowagę podczas przechodzenia przez ławeczkę oraz biegania. Chętnie tańczę i poruszam się w rytm muzyki.

Ćwiczenia graficzne nie są moją ulubioną formą zajęć. Mam jeszcze trudno­ści z koncentracją uwagi, a moja motoryka mała (ręka) wymaga wielu ćwiczeń. Cieszę się, że rysunki które wykonuję są bardziej precyzyjne niż w pierwszym półroczu. Gdy jestem skoncentrowana potrafię stworzyć piękną pracę. Chętnie poćwiczę jeszcze tę umiejętność w domu 😊.

W trakcie zajęć zorganizowanych staram się słuchać, jednak nadal bardzo często odchodzę od grupy i chodzę sobie po sali. Niechętnie współpracuję z innymi dziećmi w ramach wyznaczonych zadań, często od­chodzę od przydzielonej grupy i nie reaguję na prośby nauczyciela. Bardzo lubię pracować sam na sam z panią. Chętnie biorę udział w zabawie w „czytanie”, potrafię ułożyć swoje imię z rozsypanki wg wzoru. Jestem zainteresowana dzia­łaniami matematycznymi. Świetnie liczę do 10, staram się odejmować i doda­wać na konkretach. Chętnie również korzystam z różnorodnych klocków, które rozwijają moją kreatywność oraz wyobraźnię przestrzenną. Jednak podczas tych zabaw nie wykazuję się inicjatywą. Często proszę, aby wykonać zadanie za mnie. Chyba nie wierzę we własne możliwości, ale pani zapewnia mnie, że jestem bar­dzo dzielny i zachęca do działania.                                                                                      Moje nauczycielki są ze mnie i moich „małych-wielkich” sukcesów bardzo dumne!!! 😊

Wasz Przedszkolak (imię dziecka)

 

👉 Obserwacja 5-latka, chłopiec – informacja dla rodziców na koniec roku szkolnego  

🔴 Kochani Rodzice

Trzeci rok uczęszczam do przedszkola. Był to rok ciężkiej pracy i wielu radosnych chwil, gdy poprzez zabawę nauczyłem się wielu nowych rzeczy.Każdego dnia mam możliwość doskonalenia swoich talentów, wykorzystania swoich możliwości i poznawania innych dzieci. Bardzo chętnie korzystam z kącików zainteresowań: uwielbiam kącik majsterkowicza i zabawę samochodami. Bardzo lubię pracować w parze z innym dzieckiem. Jestem kreatywny i twórczy.

Teraz opowiem Wam, czego się nauczyłem i jakie zrobiłem postępy.

  1. Rozwój fizyczny:

Jestem bardzo sprawny ruchowo. Lubię aktywność fizyczną, a zwłaszcza za­bawy ruchowe z elementami rywalizacji. Potrafię skakać obunóż i na jednej nodze. Jestem mistrzem w rzutach do celu. Cechuję się sprawnością i szyb­kością, dlatego wszelkie zabawy wymagające biegania, skakania, omijania wykonuję prawidłowo oraz z ogromną radością. Jestem zwinny i doskona­le radzę sobie w zabawach wymagających utrzymywania równowagi oraz wspinania na drabinki.

  1. Rozwój umysłowy.:

W trakcie zajęć zawsze jestem skupiony. Uważnie słucham, koncentruję się na wypowiedziach innych. Wiem, jakie mamy zadania do wykonania, staram się być skupiona. Po­siadam bogate słownictwo.Wypowiadając się,

formułuję wypowiedzi poprawne pod względem gramatycznym. Posługuję się zdaniami złożonymi. Dzielę wyrazy na sylaby. Przeliczam słowa w zda­niu. Lubię zadawać pytania zarówno dzieciom, jak i nauczycielom. Staram się rozmawiać z dorosłymi na różne tematy. Bardzo lubię zabawy czytelnicze – próbuję odczytywać wyraz, łączyć litery w sylaby. Znam dużo liter. Odczytuję bardzo proste wyrazy. Potrafię także wskazywać i wyszukiwać spośród wielu takie same wyrazy oraz słowa. Potrafię łączyć przyczynę ze skutkiem, wszelkie zadania wymagające logicznego myślenia typu: historyjka obrazko­wa – nie sprawiają mi żadnych problemów. Wykonywanie zadań matema­tycznych sprawia mi dużo radości. Chętnie przeliczam, staram się już nawet dodawać i odejmować. Znam znak graficzny liczb 1-10. Rozróżniam i nazy­wam figury geometryczne. Znam i wymieniam nazwy dni tygodnia, rozróż­niam i nazywam kolory. Posiadam dobrą pamięć, szybko zapamiętuję nowe informacje. Znam też wiele słów w języku angielskim.

  1. Rozwój umiejętności grafomotorycznych:

Lubię wykonywać ćwiczenia grafomotoryczne na gładkiej kartce papieru. Poprawnie łącze kropki w ciągłą linię. Tak przygo­towuje swoją rękę do pisania w szkole. Bardzo lubię aktywność wymagającą sprawności manualnej. Lubię posługi­wać się nożyczkami, wycinam bardzo chętnie i samodzielnie. Potrafię od­wzorowywać, obrysowywać, wydzierać i wycinać kształty. Lubię tworzyć wła­sne kompozycje plastyczne. Prawidłowo trzymam narzędzie pisarskie. Moje prace graficzne są kolorowe i bogate w szczegóły.

  1. Rozwój społeczno-emocjonalny:

Jestem bardzo lubiany w grupie. Mam wielu kolegów i koleżanki. Znam i sto­suję się do zasad i norm obowiązujących w grupie. Bardzo lubię zabawy z mo­imi rówieśnikami. Wspólnie wymyślamy ciekawe pomysły do zabaw. Chętnie pełnię rolę pomocnika i panie wiedzą, że można na mnie polegać. Czasami zdarza mi się pokłócić z koleżankami. Dorośli zachęcają mnie do korzystania z ,,kana­py negocjacji”, która stoi w naszej grupie lub chmurki rozwiązywania konfliktów (TOC). Uczę się wtedy wyrażania własnego zdania, potrzeb i określania swoich oczekiwań. Nauczy­ciele bardzo mnie chwalą za moją sumienność, zawsze kiedy poproszą mnie o załatwienie ważnej sprawy na terenie przedszkola, mogą mieć pewność, że wszystko pójdzie mi sprawnie. Jestem też bardzo odpowiedzialny. Wiem, w jaki sposób należy korzystać ze sprzętu na placu zabaw.

Nie potrzebuję pomocy przy zapinaniu kurtki czy butów. Samodzielnie posługuję sie sztućcami, nakrywam stoły do posiłków. Bardzo lubię zabawy taneczne. Mam dobre poczucie rytmu, a taniec sprawia mi dużo frajdy.

Po wakacjach będę już w najstarszej grupie i nauczę się jeszcze więcej – nie mogę się doczekać nowych doświadczeń i eksperymentów, bardzo lubię pomysły moich nauczycielek.

Wasz Przedszkolak (imię dziecka)

🔴 Drodzy nauczyciele wychowania przedszkolnego – nie sposób w poście napisać wszystko i wszystko wytłumaczyć . Skorzystacie na tyle, na  ile sami chcecie. Jeśli uważacie , że wolicie tabele to nikt Wam tego nie zabrania. Moją intencją było tylko podzielenie się tym, co się sprawdzało przez kilka lat. Moją intencją było to, aby zwrócić uwagę na potrzeby małego dziecka w XXI wieku.

🔴 Jeśli nie chcecie prowadzić takiej formy obserwacji to po prostu róbcie po swojemu, ale proszę Was eksperymentujcie, próbujcie – nie pozostawajcie w starych schematach.

🔴 Jeśli nie zgadzacie się z moją filozofią- to macie do tego prawo – może chociaż ten list wykorzystacie do aktualnych trudnych czasów pandemii – zaszyfrujecie i wyślijcie do rodziców pisząc jeszcze kilka ciepłych słów od siebie, dziękując za współpracę w kształceniu na odległość. Nie zapominajmy bowiem, że to właśnie Oni przejęli bezpośrednio naszą rolę. Jestem pewna, że bez żadnych dodatkowych dokumentów każdy z Was jest w stanie napisać tego typu informację zwrotną o dziecku – nauczyciel przedszkola te małe dzieci ma po prostu w sercu 😊

🔴 Wszyscy jesteśmy zmęczeni cała sytuacją – nauczyciele, dzieci, rodzice – wiem to, czuje, obserwuje po wiadomościach – dlatego jeszcze raz podkreślam, że jestem dumna z wychowania przedszkolnego za te nagrywane bajki, tańce, wymyślane zadania, przebieranki itp. – jesteście NIEPOWTARZALNI !

❤️DZIECKO JEST KSIĘGĄ , KTÓRĄ POWINNIŚMY CZYTAĆ I W KTÓREJ POWINNIŚMY PISAĆ”.    (P. Rosegger)❤️ CD

 

 

2 thoughts on “Ogólnopolska rada pedagogiczna cz.IV – obserwacje

  1. Radosny, dobry wieczór. Jak bardzo jestem szczęśliwa, mogąc czytać każde słowo tej jakże cudownej relacji. Potwierdzam każde słowo biorąc je raz jeszcze do swojego serca.Tak czuję, tak też działm i pragnę, aby poszerzać taką wiedzę wsród nauczycieli. Forma listowna informacji ma niesamowitą moc. Osobiście piszę do dzieci listy kilkanascie lat. Są one bardzo motywujace zarowno dla dzieci, jak i rodziców. Budują więzi i bardzo ciepłe relacje. Są też dobrym zródłem wiedzy.Dzieci przechowują je latami i czytają w trudnych dla siebie czasami chwilach lat szkolnych, albo w chwilach wspomnień. Są wzruszone, dziękując przy spotkaniach nawet na ulicy.Przytulają się i pytają czy pamiętam. Mam wiele takich listów kserowanych dla siebie oraz w dawnych dokumentach.Też w ten sam sposób rulonikowane i zdobione kokardką. Jak dobrze wiedzieć, że tak się dzieje. W pracy trudno było mi zachęcić koleżanki do takiej formy informacji. Zdanie o kartach rubryczkowych mialam i mam identyczne. Dziękuję za tę RADE PEDAGOGICZNĄ. Jestem wdzięczna. Żegnam się, dając wyrazy szacunku i wielkiego uznania dla takiej pracy na rzecz dzieci. To wlasnie o NIE najbardziej powinno nam chodzic.

Skomentuj CD Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *