Jestem zmęczona i zdegustowana, muszę na chwilę odpocząć, ,,odpłynąć na moją osobistą bezludną wyspę”,zniknąć…… na chwilę, a może dłużej……

Dokonam jednak tego wpisu, bo mam taką potrzebę i wyjątkowo nie będzie to wpis edukacyjny/przedszkolny. Ci, co chcą zrozumieć, zrozumieją, a Ci co chcą obgadać i tak to zrobią.

Rok 2020r jest wyjątkowo inny niż wszystkie te, w których przyszło mi żyć. Nasze mieszkania stały się naszymi ,,więzieniami”, na ulicy nie rozpoznajemy swoich znajomych bo maski robią z nas egipskie mumie, na powitanie kolegów czy koleżanek nie podajemy już ręki, nie przytulmy się, nie widać czy się uśmiechamy czy może wytykamy na siebie język ……Po zdalnych lekcjach często nadal siedzimy przy kompach lub z nosem w telefonie na FB i komentujemy – oj jak komentujemy!!!

Od dłuższego czasu z przerażeniem czytam (a ostatnio coraz częściej) mnóstwo, samonapędzających się negatywów. Ośmielę się nawet stwierdzić ( trochę na ślepo), że 80% do 20% tego co wyświetla mi się na obserwujących przeze mnie stronach, to negatywy, oceny, wyśmiewanie, pouczanie itp. Kurczaki, a może po prostu ja mam pecha i złe strony tylko mi się wyświetlają?

Przez ostatnich kilka tygodni czytając te krytykanckie (często też obraźliwe) posty czy komentarze poszukiwałam u danego autora sposobów na rozwiązanie problemów z których się ,,naśmiewał”, ale nie – jakoś nie mogłam tego nigdzie doczytać.

Nigdy nie bawiłam się w politykę i nie zamierzam, mimo że mam swoje jasno określone poglądy . Jeśli coś piszę to staram się pomóc, podpowiedzieć, konkretnie nazwać, podzielić swoją wiedzą. Czytając ogrom postów, choćby w sprawie edukacji, czy spraw ogólnokrajowych zawsze wypatruje z ogromną ciekawością pomysłów różnych kąśliwych autorów dotyczących rozwiązań dobrych dla wszystkich np. zdalnej nauki. Wypatruje pomysłów, jak poradzić sobie gospodarczo z istnieniem wirusa itp. itd. Bo teksty ogólnikowe typu: ,,trzeba było się przygotować wcześniej” nic konkretnego nie wnoszą. No ale nie ma tych pomysłów. Brak. Puchy. Sama ocena. A może to ja nie widzę?Jak ktoś taki post widział, proszę mi podesłać – chętnie się zapoznam (oprócz deklaracji wyborczych oczywiście )

Fran Clark powiedział:

,,Krytyka jak deszcz. Powinna być na tyle delikatna, aby pobudzić człowieka do rozwoju, nie niszcząc jego korzeni”.

Dużo łatwiej jest obrażać drugiego człowieka w sieci, niż powiedzieć mu to samo mijając go np. w pracy czy na ulicy. Natomiast odbiorca wiadomości, to co przeczytał odbiera tak samo boleśnie jak słowa wypowiadane w rzeczywistości. Tyle tylko, że ból już nie jest wirtualny, a realny. Socjologowie uważają, że hejtując dehumanizujemy wroga – przestajemy go uważać za człowieka – staje się narzędziem do podniesienia własnego ego lub do obniżenia własnego lęku.

Coraz częściej czuje, coraz bardziej do mnie dociera, że jestem świadkiem (nie, nie, nie postępu technologicznego to już się dzieje niezaprzeczalnie od dawna ) spektakularnego upadku wartości. Zanikają dobre maniery, uprzejmość, brak kompasu moralnego……może jestem staroświecka, ale nie ma we mnie zgody na taką rzeczywistość

Na szczęście za dwa miesiące koniec tych feralnych dwóch 20-tek, przyjdzie nowy rok i głęboko wierze, że z miesiąca na miesiąc będzie lepiej. Musi być. Niepoprana optymistka ze mnie ? Ta wiara to jedyne światełko w tunelu, w tym kalejdoskopie negatywnych emocji.

Będzie lepiej– jeśli zaczniemy się szanować i o siebie dbać, jeśli będziemy pielęgnować używane (często do znudzenia) po tysiące razy słowo: RELACJE.

Wszystko tak naprawdę zależy od nas – to co myślimy, to co mówimy, to co robimy, to kogo ,,zapraszamy” do swojego życia…..Mamy na to wpływ. Choć łatwiej i szybciej osądza się innych, to warto zastanowić się już teraz, do czego taka zawiść i nienawiść może doprowadzić. W jakim świecie przyjdzie żyć naszym dzieciom, wnukom, które teraz nas obserwują i uczą się naszych zachowań. Brzmi może pompatycznie więc na koniec znana przypowieść, którą warto przypominać do znudzenia.

,,Dawno temu stary Indianin wyjawił wnukowi pewną życiowa prawdę:

– Posłuchaj mnie uważnie.W każdym człowieku przez całe życie toczy się walka. Jest ona bardzo podobna do walki dwóch wilków. Jeden wilk reprezentuje zło: podłość, agresja, zazdrość, chciwość, samolubstwo, kłamstwa… i inne złe cechy człowieka.

Drugi wilk reprezentuje dobro: miłość, nadzieję, opiekę, pokój, życzliwość, lojalność, prawdę … i inne dobre cechy człowieka.

Mały Indianin zamyślił się, a potem zapytał:

– Dziadku, a który wilk ostatecznie wygrywa? Zły czy dobry?

Stary Indianin popatrzył wnuczkowi w oczy i z powagą odpowiedział:

– Pamiętaj wnuczku, zawsze wygrywa ten wilk, którego karmisz”

Po powrocie z ,,bezludnej wyspy” w planach mam nie covidowe, antymarudzące wpisy pt.,,Z pamiętnika dyrektora przedszkola” , czyli powrót do przeszłości, którą można wykorzystać w przyszłości .

Tymczasem zdrowia, zdrowia i jeszcze raz zdrowia……UŚMIECHU, DOBRYCH LUDZI WOKÓŁ – mimo wszystko i pomimo wszystko CD