🔴DIAGNOZA – OBSERWACJA?! 🔴Wiek przedszkolny obejmuje dzieci w wieku 3 – 6 lat. Jest to czas poprzedzający naukę w szkole, a u dzieci zachodzi wiele zmian psychicznych i fizycznych. Zresztą czynności rozwojowe malucha ulegają ciągłej zmianie😀. Większość dzieci w tym wieku uczęszcza do przedszkola i co często się zdarza z marszu poddawane są one DIAGNOZIE – punktom, procentom itp.😱 !!!! 🔴Ostatnio wpadło mi w oczy ogłoszenie o szkoleniu pt. DIAGNOZA DZIECKA PRZEDSZKOLNEGO (5 godz.) – oferuje się tam nauczycielom miedzy innymi : 👉,,Usystematyzowanie wiedzy na temat orientacyjnych norm rozwojowych dzieci 3 , 4 ,5 letnich jak też 👉 ,,Prezentacja arkuszy rozwoju psychoruchowego oraz sposobów ich interpretacji” – ścisnęło mnie w żołądku…. Pomijam fakt, że nauczyciel ma płacić za to czego chyba już nauczył się na studiach – (czyt. normy rozwojowe 3,4,5 latka) . Jednak najbardziej zmartwił mnie fakt, że nauczyciele dostaną materiały do DIAGNOZY tych małych dzieci w postaci arkuszy/tabel……Ale po co ? Po co diagnozować te małe dzieci arkuszami ? Czy aby na pewno na tym polega wychowanie przedszkolne ? Czy nie od tego są poradnie i to już w skrajnych przypadkach zaburzeń? Podstawa programowa wychowania przedszkolnego mówi : 👉,,Nauczyciele diagnozują, obserwują dzieci (…) włączając do zabaw i doświadczeń przedszkolnych potencjał tkwiący w dzieciach (…)”. PP posiada również kolejny ważny zapis 👉,, Nauczyciele systematycznie informują rodziców o postępach w rozwoju ich dziecka, zachęcają do współpracy w realizacji programu wychowania przedszkolnego oraz opracowują diagnozę dojrzałości szkolnej dla tych dzieci, które w danym roku mają rozpocząć naukę w szkole”. 🔴Zatem oczywiste jest, że diagnozę prowadzi się tylko dla 6 latków, a dla tych młodszych 3,4,5 pozostaje po prostu OBSERWACJA –czyli proces uważnego postrzegania dziecka, celowa czynność poznawania itd. Zawsze zastanawiałam się co tak naprawdę rodzic dowie się o swoim dziecku z obserwacji, którą mu wręczę w formie arkusza zawierającego np. krzyżyki przy odpowiedziach ,,tak”, ,,nie”, ,,raczej nie”, ,,nie zawsze” itp. Szybko też jako młody nauczyciel zauważyłam, że dziś temu 3 latkowi zaznaczyłabym w arkuszu NIE ale już po dwóch dniach TAK – bo był np. bardziej skupiony i chętniej ze mną współpracował. Zawsze też wiedziałam, że najważniejszą aktywnością dziecka jest ZABAWA, która daje okazję do opanowania pożądanych przez nas umiejętności. ZABAWA, która jest równocześnie polem bezgranicznej fantazji oraz poligonem do obserwacji małego dziecka. Bo to ZABAWA jest dla przedszkolaka najbardziej poważną i przynoszącą najwięcej korzyści NAUKĄ. Od ponad 20 lat zamiast arkuszy obserwacji zbierałam informacje o dziecku (jego prace, zapiski o nim itp.), aby w konsekwencji stworzyć swoje narzędzie obserwacji dziecka 3,4,5 letniego w formie opisowej. Rodzicom natomiast wręczyć ją w formie listu. Nigdy Panie z Kuratorium nie wpisały mi uwagi, że jest źle 😀, a rodzice byli naprawdę wdzięczni za taki przekaz i poświęcony im czas. Po 20 latach spotykam absolwentów, którzy te listy obserwacyjne trzymają do dziś 🤗. Poniżej mały przykład 👉 (Obserwacja 3-latka – informacja dla rodziców – październik/listopad)
🔴Kochani Rodzice!
Niedawno zostałam przedszkolakiem. Drugi miesiąc uczęszczam już do przedszkola. Wiele zdążyłam się przez ten czas nauczyć. Każdego dnia mam możliwość doskonalenia swoich umiejętności i współpracy z innymi dziećmi. Teraz opowiem wam co osiągnęłam .
Jestem uśmiechniętą, miłą i spokojną dziewczynką.Staram się śmiało wchodzić do sali i wcale nie płaczę. Pamiętam aby mówić ,,dzień dobry” i ,,do widzenia”. Jestem otwarta w kontaktach z rówieśnikami. Potrzebuje jeszcze bliskiego kontaktu i wsparcia ze strony moich cioć/pań. Czuję się wtedy bezpiecznie . Najczęściej bawię się z (imię dziecka). Podczas zabaw swobodnych często wybieram układanki. Chętnie też rysuję i wykonuję różne prace plastyczne (uwielbiam farby). Podejmuje nawet próby wycinania nożyczkami. W trakcie zajęć, które organizuje ciocia/pani uważnie słucham. Jeszcze samodzielnie się nie zgłaszam, ponieważ potrzebuję trochę czasu, aby odważyć się wypowiadać na tle całej grupy. Czasami odpowiadam na zadane przez ciocię/panią pytania. Rozpoznaję już swoje imię pośród innych wizytówek z imionami. Znam podstawowe kolory – niebieski, czerwony, żółty . Zadziwiłam ciocię/panią bo potrafię stosować określenia: nad, pod, obok, za. Jestem samodzielnym przedszkolakiem. Każdego dnia uczę się nowych rzeczy. Potrafię już sama się ubrać i rozebrać. Moje ubranka wieszam samodzielnie w szafce. Sama zakładam również buty i odkładam na miejsce kapcie. Pozostawiam po sobie porządek. Samodzielnie myję ręce i korzystam z toalety. Staram się zawsze o pamiętać o zawieszeniu swojego zdjęcia na tablicy obecności tuż po wejściu do sali. Zachęcona uczę się pełnić rolę dyżurnego. Sprawnie nakrywam do posiłków i po nich sprzątam.
Staram się samodzielnie przygotować posiłki, posługując się nożem i widelcem . Jak ze mną poćwiczycie w domu zostanę mistrzem smarowania J .Sama nalewam sobie również herbatę do kubka. Po posiłku odkładam na wózek talerzyk oraz sztućce. Pamiętam też o zasuwaniu krzesła na miejsce. Staram się kulturalnie zachować przy stole. Przestrzegam nasze grupowe umowy. W sytuacjach trudnych zdarza się, że czasami płaczę i szukam wsparcia u moich cioć/pań.
Lubię zabawy ruchowe, chętnie ćwiczę i reaguję na sygnał. Tańczę i poruszam się w rytm muzyki. Potrafię ilustrować ruchem treść opowiadania. Moje ciocie/panie są ze mnie bardzo dumne . Jestem pewna, że Wy też . Pozdrawiam
XXXXX 🔴
👉Cała tajemnica treści tych obserwacji zawarta jest w grze słów – ,,staram się”, ,,potrafię”, ,,wiem”, ,,z pomocą”, ,,zachęcona” ,,sama” itd. ❤️DZIECKO JEST KSIĘGĄ , KTÓRĄ POWINNIŚMY CZYTAĆ I W KTÓREJ POWINNIŚMY PISAĆ”. (P. Rosegger)❤️

CD