Plan daltoński wiele zmienił w moim życiu zawodowym. Jest spójny z moją filozofią wychowania przedszkolnego. Jest moim marzeniem o zmianie w polskiej edukacji. Wiele już o nim wcześniej pisałam w swoich postach, więc tym razem pozwolę sobie tylko na fragment książki Helen Parkhurst ,,Wykształcenie według planu daltońskiego” Lwów 1928r. str.19

Mimo, że minęło 100 lat, to pierwsze poniższe zdanie Helen niestety wciąż jest aktualne, a kolejne zdania (zwłaszcza w wychowaniu przedszkolnym)  bardzo pożądane  :

,,Ze stanowiska dydaktycznego stary system jest równie fatalny, jak i ze stanowiska społecznego. Dziecko nigdy nie przedsięweźmie dobrowolnie tego, czego nie rozumie. Wybór jego zabaw, lub zajęć jest zależny od jasnego zrozumienia, czy może w nich celować. Gdy dziecko ponosi odpowiedzialność za wybór, umysł jego działa jak potężny mikroskop, dostrzegający i ważący każdą stronę zdania, które musi pokonać, by osiągnąć powodzenie. Jeśli damy dziecku podobnie swobodne warunki, umysł jego działać będzie w stosunku do zagadnień naukowych zupełnie w inny sposób. Stosując Daltoński Plan Laboratoryjny, stawiamy dziecku zadanie wprost przed oczy, wskazując mu cel, jaki ma być osiągnięty. Następnie wolno mu wziąć się do pracy w taki sposób, jaki samo uważa dla siebie za najodpowiedniejszy, oraz we właściwym sobie tempie. Poczucie odpowiedzialności za rezultaty rozwinie w nim nie tylko utajnione siły intelektualne, ale także sąd samodzielny i charakter”. CD