Smutek mnie ogarnia za każdym razem kiedy czytam takie wpisy nauczycieli z dyplomem 
Po prostu szczery smutek (złość w sumie też jest)
Oceny w przedszkolu nie ma – to po pierwsze.
Po drugie, zaobserwowałam że królujące w przedszkolach wydawnictwa oprócz często niemetodycznych podręczników do przedszkola 
( których wcale nie powinno być) podają wzory absurdalnych arkuszy obserwacji, diagnoz (do wykonania nawet i 3 x w roku) co wprowadza dodatkową prace nauczycieli, ale przede wszystkim nic nie wnosi dla dziecka. Dodatkowo w progi przedszkoli zawitały elektroniczne dzienniki, które ,,znają” wszystkie dzieci z Polski i podają przykłady ,,ocen” opisowych
A DZIECKO TO ŻYWY ORGANIZM – NIE MASZYNA DO KTÓREJ DOBIERA SIĘ SŁOWA Z KOMPUTERA ABY OPISAĆ JEGO ROZWÓJ I PROCES.
Po trzecie druk wypełniany na koniec kwietnia, nałożony obowiązkiem przez rozporządzenie nie jest diagnozą, a arkuszem gotowości do podjęcia nauki w szkole (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2019 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków par.3 ust 7 i 8 )
A to już chyba każdy nauczyciel powinien wiedzieć , a jeśli nie, to dyrektor powinien tego dopilnować (bo pełni nadzór w swojej placówce).
Jeśli są nauczyciele, którzy w ciągu roku szkolnego wypełniają dodatkowe arkusze (z komputera), które wydawnictwa im polecają to zapewniam, że jest to prawem oświatowym NIE wymagane.
Warto to w końcu wiedzieć. Warto też w końcu przeczytać ze zrozumieniem warunki realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego z 2017r./ tam jest kilka wskazówek o diagnozowaniu i obserwowaniu przedszkolaków.
Pełna autonomia nauczycieli drogie panie, pełna
PP wych. przedszkolnego z 2017r. w sposobach realizacji mówi między innymi (i tylko) tak :
,,Nauczyciele diagnozują , obserwują dzieci (…) włączając do zabaw i doświadczeń przedszkolnych potencjał tkwiący w dzieciach (…)”. pkt 5
,, Nauczyciele systematycznie informują rodziców o postępach w rozwoju ich dziecka, zachęcają do współpracy w realizacji programu wychowania przedszkolnego oraz opracowują diagnozę dojrzałości szkolnej dla tych dzieci, które w danym roku mają rozpocząć naukę w szkole”. pkt 9
Ustawa Prawo Oświatowe art. 102.1 , pkt.12d mówi też , że :
,,Statut przedszkola zawiera w szczególności:
12) zakres zadań nauczycieli oraz innych pracowników, w tym zadań związanych z (…) :
d) prowadzeniem obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie i zabezpieczenie potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowaniem tych obserwacji” (jak można przeczytać, nie ma tu wskazań jak ma to wyglądać i nie ma narzuconych narzędzi)
Te właśnie zapisy dają nam ogromną WOLNOŚĆ działania zarówno w sferze prowadzonych obserwacji jak i diagnoz.
Jeśli dostajemy pod opiekę pierwszy raz dzieci 6-letnie, można, a nawet należy rozpoznać ich możliwości i potrzeby. Przeprowadźmy diagnozę ( po swojemu, na bazie własnych doświadczeń i wiedzy, obserwacji podczas codziennych zajęć , a nie z komputerem i bezrefleksyjnymi arkuszami diagnostycznymi).
Jeśli prowadzimy grupę 4 lata od 3-latków – znamy je jak ,,własną kieszeń”. Na przestrzeni lat, na podstawie działań wykonanych w kolejnych miesiącach roku szkolnego (teczek z pracami dziecka itp.) wypełniamy w kwietniu informacją o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej. To dokument, który jest podsumowaniem umiejętności zawartych w PP. Umiejętności, które może opanować przedszkolak opuszczający progi przedszkolne.
To właśnie kwalifikuje się do zapisu z PP ,,Nauczyciele (…) opracowują diagnozę dojrzałości szkolnej dla tych dzieci, które w danym roku mają rozpocząć naukę w szkole”. pkt 9
Należy zwrócić też uwagę, że te umiejętności zostały często opisane w formie czasowników operacyjnych – ,,szacuje” , ,,inicjuje”, ,,dostrzega”, ,,eksperymentuje”, ,,przejawia” itd. , a nie jak we wcześniejszej podstawie – ,,wie” , ,,potrafi” , ,,umie” . Dziecko przedszkolne jest w ciągłym procesie…….” (o obserwacjach na blogu : agnieszkovo.pl OGÓLNOPOLSKA RADA PEDAGOGICZNA CZ.IV – ,,OPOWIEM CI MAMO , OPOWIEM CI TATO”) 17.04.2020r. https://agnieszkovo.pl/…/ogolnopolska-rada…/
Tak sobie myślę dlaczego ciągle sami nakładamy sobie pracy, nie korzystając z autonomii jakie daje nam prawo oświatowe – zwłaszcza w wychowaniu przedszkolnym.
Dlaczego nie bawimy się przedszkolem, w którym ZABAWA równa się z nauką?
Dlaczego (choć sami nie lubimy być oceniani) tak rwiemy się do oceny innych?
Albert Camus rzekł kiedyś :
,,Ludzie spieszą się oceniać innych, bo boją się oceniać siebie”
Dbajcie o siebie, dbajcie o dzieci, a do programów w komputerach miejcie dużo dystansu
